تندیس مادری

بعد از جنگ جهانی دوم در شهر ایروان گرجستان یک تندیس ساخته شد که زنی بلند قامت در یک دست شمشیر و در دستی دیگر یک کاسه ی آب دارد و معنای این تندیس این است که به همان اندازه که مشوق زنان برای جنگ با دشمنان است، به مادربودن نیز احترام می گذارد. و این مجسمه به به (تندیس مادر گرجستان ) معروف شد

بعد از جنگ جهانی دوم و این فرهنگ در سایر کشور ها رواج یافت و برای دومین بار در کشور ارمنستان ساخته شد و بعد از آن در کشورهای اروپایی شکل تازه ای به خود گرفت و سومین کشور اتحاد جماهر شوروی بود که دست بکار شد و برای انعکاس مقام زن و ستایش جایگان واقعی آن که تندیس مادر را متناسب با فرهنگ آن کشور در میادین عمومی به نمایش گذاشت.

اما تنها کشورهایی که در معرفی مقام زن شکل واقعی آن را تنوانستند ترسیم کنند کشورهای دارای تمدن و فرهنگ اسلامی بودند که از جمله آنها به کشور ایران می توان اشاره کرد.

نگاهی که غربی ها به مقام زن داشتند آنها در دو قسمت یکی جنگ طلب و دیگری صلح طلب معرفی می کردند و اما کشورهای اسلامی معتقد بودند جایگاه زن در تربیت فرزند و توجه به خانواده و مهربانی توصیف می شود به همین خاطر در دامان  تندیس مادران بجای شمشیر و غذا فرزند را جای دادند که واقعی ترین تعریف از زن را می توان چنین توصیف کرد.

در شهر صفی آباد و هزاران شهر دیگر ایران تندیس مهر مادری به سبک اسلامی ساخته و نصب گردیده است و این تندیس تاریخی بین المللی و دارای پیشینه هزاران ساله است.